Den Haag
Den Haag, stad van mijn dromen, maar dat is binnenkort voorbij. De dromen, niet jij Den Haag!
‘s-Gravenhage, je naam op chique dagen, was je ooit niet het jachtgebied van de graaf? La Haye, voor mij in het verre Parijs waar ik verkoos te wonen, het was er erg fijn.
Den Haag, iedere twee maanden neem ik de Thalys voor jou
Eerst Rotterdam Centraal waar, zes keer per uur, de wissels worden bijgezet
Spoor zeven of is het acht, de Sprinter, het kan ook sneller, richting Lelystad, ik heb de keus En altijd haast om op HS met jou die band weer te consolideren
Een moment van puur geluk, ik ben thuis!
Lijn 1, in jouw rode tram slaat mijn hart op hol.
Met mij aan boord slingert hij door jouw aderen, Bierkade, Centraal Station Het Binnenhof met zijn Torentje, een schouwspel is het wel
De Hofvijver, jouw ooievaar stond daar, een hoogtepunt
Niet alleen voor mij, toekomstig Hagenaartje, alle blikken gaan naar rechts. Jij bent dan ook zo mooi, zo oud en zo vitaal.
Kneuterdijk, Paleis Noordeinde, ik krijg een koninklijk gevoel
Dat pas verandert op de Mauritskade, van Panorama Mesdag krijg ik kippenvel. Javastraat, je expat geschiedenis is intact, nog steeds belanden wij in jouw schoot. Het Vredespaleis, waarom er zo weinig vrede op de wereld is, vraag ik me af.
Dan beginnen we aan de Scheveningseweg, die iedereen op aarde kent. Een verhaal op zich, met een echt bos alsmaar rechtdoor
Auto’s, fietsers, joggers, ik op lijn 1, in afwachting van…
Het wordt spannend, de weg buigt af, Keizerstraat, Gevers Deynoot, en ja, eindelijk ! De zee, daar is ze, ze heeft op me gewacht.
Bij het Kurhaus stapt iedereen uit, behalve ik. Tot het einde, allesbehalve bitter, blijf ik zitten.
Het ‘Zwarte Pad’ we zijn er, en met de laatste hit in mijn oren ‘Vergeet niet uit te checken’, stap ook ik uit de tram.
In zicht het Strandhotel, uitzicht op zee, een voorlopige context die bij me past.
Fietsen doe ik overal, Statenkwartier, Bosjes van Poot, door de duinen naar Kijkduin. Terug naar jou, een bezoekje aan het Kinderboekenmuseum, ik ben weer helemaal zes.
Grote meesters hebben ook voor jou gekozen, je musea behoren tot de mooiste van het land Jan Steen, Paulus Potter en Van Goyen, je hebt ze allemaal gekend.
Net als Jozef Israels, die ging naar de Haagse School.
Niet in de hoofdstad maar in de Hofstad komt de koning ’s avonds thuis Hotel des Indes, stel dat ik mijn Frans vergeet
Het kan lang en kort op jouw Poten, Pleintje pikken en dan terug naar zee. Meeuwen krijsen, fladderen, vechten, of staan stil, recht als een paal.
Vissershuisjes in Scheveningen, de Pier die weer open is, je identiteit is safe.
Deze stad aan de kust, met wind, zand en strand – ik teken ervoor. Dit is wat ik wil, heb dan ook mijn zinnen op jou gezet
Den Haag, stad achter de duinen
Over enkele maanden gaan wij samen in zee.
Micky Keeren / Etiquette à la Carte zomer 2019
Eind 2017 heb ik deze ode over mijn ‘beloofde’ stad geschreven, ik woonde toen nog in Parijs.
Een zomerse tekst voor alle Hagenaren die niet op vakantie gaan, dat hoeft ook niet: heeft de stad achter de duinen het niet allemaal?
